"ตะวายังดีๆอยู่ วันนี้เป๋นอ่ะหยังแหมม่อ จะไดมันเจ๊บหัวขนาด"
(เมื่อวานยังดีๆอยู่เลย วันนี้เป็นอะไรอีกล่ะ ทำไมมันปวดหัวมากแบบนี้)
จากที่ทั้งคืน เน็ตช้ามาก กะว่าจะปริ้นต์ชีทงาน เพื่อนำไปเรียนเศรษฐศาสตร์(อีคอน)พรุ่งนี้
ดึกก็ดึก คอมก็อืดอีก ก็เลยต้องรอให้ถึงพรุ่งนี้ เผื่ออาการจะดีขึ้น
พอวันนี้ก็ตื่นขึ้นมา ตายังลืมไม่เท่าไหร่ ชนโน่นนี่ เพราะอ่อนเพลียมาก ใช้พลังงานสมองมากไป ช่วงนี้ง่อมอิเห้ย(เหงาง่ะ) อยากไปรีแลกซ์ข้างนอกบ้าง ชมธรรมชาติ มัวแต่อุดอู้
แต่ไม่มีใครไปส่ง
ตกเที่ยงหลังจากแต่งตัวเสร็จ ก็ไปเจอเพื่อนที่โรงอาหารเพื่อทานข้าวกัน และเตรียมตัวไปเรียนอีคอน (ค่อนข้างยากจริงๆ) พอไปถึงในห้อง ง่วงซึมอย่างมาก เลยชวนเพื่อนออกจากห้อง (ด้วยความเคารพอาจารย์) เพราะไม่อยากนั่งหลับ เสียมารยาท เลยตัดสินใจ ไหนๆก็ไหนๆ เลยกลับหอ พอกลับมาถึงหอ ก็นอนพักผ่อนทันที ด้วยความเพลีย ตกใจตื่นอีกที ก็เพื่อนของรูมเมทเข้ามาซ่อมคอมให้รูมเมทเรา เง้อ...หล่อนช่าง..(โทษทีไม่ได้ว่า แต่เสียงดังไปหน่อยเจ้า)สะดุ้งโหยงเลย หลังจากนั้นก็นอนไม่หลับ
ตกเย็นนุ้ย(รูมเมท)ก็ชวนไปข้างนอกมอ คราวนี้แหละ ใจโล่งเชียว นุ้ยขับมอเตอร์ไซร์คล่องแคล่ว วันนี้นุ้ยพาไปแวะดูหอพักข้างนอก โอ้ มันสวยมาก ถูกใจสุดๆก็หอพักทางด้านซ้ายมือ เวลาขับรถออกจากมอ มันเงียบสงบดี ไม่เสียงดัง แต่คิดไป ถ้าเราไปอยู่เราต้องเสียงดัง เพราะชอบฮัมเพลง ร้องเพลง อยู่หอในอึดอัดมาก ต้องร้องตอนที่รูมเมทไม่อยู่ อารมณ์ศิลปินมันขึ้นอยู่ตลอดเวลา วันนี้แวะเวียนหลายหอพักมาก อากาศสดชื่นดีจริง ชอบจังเลย
อยากยกบ้านเรามาตั้งไว้ ให้แม่และน้องมาอยู่ใกล้ๆเรา ...
พรุ่งนี้ไม่มีเรียน เห็นทีต้องเคลียร์งาน จัดการธุระส่วนตัว ก่อน...
บทความโดย iviint
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น