บทความ บ่ฮู้จักฉัน บ่ฮู้จักเธอ....(พรหมลิขิตจะมีไหม?)

"พรหมลิขิตบันดาลชักพา ดลให้มาพบกันทันใด ก่อนนี้อยู่กันแสนไกล
พรหมลิขิตดลจิตใจ ฉันจึงได้มาใกล้กับเธอ

บทเพลงท่อนหนึ่งข้างต้นเชื่อว่า หลายคนคงเคยได้ยินมาบ้างแล้วและท่อนข้างล่าง

ที่ดูฟังคุ้นหูจัง ......พรหมลิขิต ยังไงล่ะ

"...เหม่อมองบนฟ้าไกล จ้องมองด้วยความสงสัย ว่าใครกันนะใคร
ที่พาให้เธอเดินหลงทางมาเจอกับฉัน
...ตกลงคือพรหมลิขิตใช่ไหมที่เขียนให้เป็นอย่างนั้น.....
ตกลงให้เรารักกันใช่ไหม"

หลายคนเชื่อในเรื่องของพรหมลิขิต ที่อยู่ๆทำไมตัวเองต้องไปพอเจอกับคนอีกคนหนึ่งซึ่งเราไม่เคยที่จะรู้จักมาก่อน บางทีก็เรียกว่าโลกมันกลมบ้าง... แต่สำหรับฉันมันก็คือความเชื่อหนึ่งเท่านั้น คำว่าพรหมลิขิตสำหรับคนมีคู่แล้ว คือพรหมลิขิตให้เจอกันให้รักกัน แต่

สำหรับคนไม่มีคู่ ก็รอคอยว่าจะมีพรหมลิขิตบ้างไหม?
ฉันจะไม่เชื่อถ้า...ไม่ได้เจอกับตัวเอง บางทีไม่เรียกว่าพรหมลิขิต แต่มันคือความบังเอิญ

เพ้อดีจริงขอบรรยายว่า "วันนี้ฉันมีเรียนอีคอนตอนบ่าย และไปทานข้าวกลางวันกับเพื่อนที่โรงอาหารE1 ซึ่งฉันไม่ค่อยได้ไปที่นั่นเท่าไหร่ ส่วนใหญ่ก็จะหาซื้อมาทานในห้องบ้าง ทานบะหมี่บ้าง ฝากเพื่อนซื้อมาให้หรือไม่ก็ช่วงต้นๆเดือนหน่อยก็ออกไปทานข้าวหน้ามอกับรูมเมท แต่วันนี้...ฉันบังเอิญพบใครคนหนึ่งเข้า ซึ่งฉันอยากเจอเขามากๆและก็ได้เจอ!จังๆในวันนี้ เขาไม่รู้จักฉันหรอก ฉันไม่รู้จักเขา เราเคยเห็นหน้ากัน และไม่รู้ความในใจกันด้วยซ้ำ เรานั่งใกล้โต๊ะกัน ฉันทำเป็นไม่สนใจ แต่ใจมันเต้นรัวไปหมด... เฮ้อ แต่สงสารใจตัวเองไม่อยากรังแก ทำยังไงไม่ถูกเลยวันนี้ แต่มีความสุขดี อยากเห็นรอยยิ้มของเขาคนนั้นอีกจัง เมื่อไหร่จะได้เจออีกนะ คงไม่มีอีกแล้วพรหมลิขิต เมื่อเขาเองไม่รู้ความจริงใดๆ"

พรหมลิขิตไม่ได้ลิขิตใคร คุณเองที่ต้องลิขิตตน...

บทความโดย ภุมริน