26 ตุลาคม 2552

เจ้าบทเจ้ากลอน


ยิ้มๆ
หยาดรอยยิ้มริมย้อยเป็นรอยหยด
ร่วงราดรดสะกดใจให้ไหลหลง
ลืมระทมล้มระทวยให้งวยงง
ยามรอยยิ้มพิมพ์ประสงค์บรรจงมา

ชื่นรักโชยโรยชุ่มอันนุ่มฉ่ำ
บดความช้ำย่ำเหยียบจนเรียบหรา
กระแทกทุกข์กระทำทางสว่างตา
รอยยิ้มร่าล่าไล่จัญไรเลือน

เยิ้มรอยหยักลักยิ้มขยิ่มหยาด
วิไลลาศวิสุทธิ์เลอเสมอเหมือน
ดลดาลดามงามงดปรากฎเยือน
ยิ้มกริ่มเกลื่อนเรือนใจไสวงาม

กลอนชนะเลิศประจำเดือน ส.ค.52 โดย สุวิจักขณ์ ชุมชนคนบ้ากลอน
เขียนโดย ที่
ป้ายกำกับ:

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

สมัครสมาชิก: ส่งความคิดเห็น (Atom)